Treść orzeczenia IV P 63/19 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

IV P 63/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Inowrocławiu z 2019-12-02

Sygn. akt IV P 63/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Alicja Lisiecka

Ławnicy:

Błażej Nowak

Aleksandra Kalinska

Protokolant:

st. sekr. sąd. Małgorzata Stanisz

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 r. w Inowrocławiu

sprawy z powództwa : B. S. (1)

przeciwko Starostwu(...)w M.

o odszkodowanie

1. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 13.579,20 zł (trzynaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 20/100) brutto tytułem odszkodowania za niezasadne rozwiązanie za wypowiedzeniem łączącej strony umowy o pracę na czas nieokreślony,

2. nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego w Inowrocławiu kwotę 679,00 zł (sześćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych, od uiszczenia których z mocy ustawy zwolniony była powódka,

3. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.700,00 zł (dwa tysiące siedemset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

4. wyrokowi w pkt 1 (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 4.526,40 zł (cztery tysiące pięćset dwadzieścia sześć złotych 40/100) brutto.

Sędzia

Alicja Lisiecka

Ławnik Ławnik

Błażej Nowak Aleksandra Kalinska

Sygn. akt IV P 63/19

UZASADNIENIE

Powódka B. S. (1) w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego wI. w dniu 12 czerwca 2019r.(k.2-3, k.12), sprecyzowanym w piśmie przygotowawczym z dnia 26 czerwca 2019r.(k. 16) i skierowanym przeciwko Starostwu (...) w M. domagała się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego kwoty 13.579,20zł. brutto, odpowiadającej wynagrodzeniu za 3-miesieczny okres wypowiedzenia, a to tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony oraz zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powódka wskazała, że od dnia 15 lipca 2010r. do dnia 10 stycznia 2019r. była zatrudniona u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...), a od dnia 11 stycznia 2019r.- na skutek degradacji- piastowała stanowisko Głównego Specjalisty w/wym. Wydziale Starostwa (...) w M.. Pracodawca, pismem z dnia 23 maja 2019r., doręczonym powódce w tym samym dniu, rozwiązał z B. S. (1) umowę o pracę z zachowaniem ustawowego, 3-miesiecznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując utratę zaufania wobec powódki, uniemożliwiającą dalsze zatrudnianie B. S. (1) w Starostwie (...)w M., a spowodowaną następującymi okolicznościami:

1) brakiem właściwego nadzoru ze strony powódki nad podległym jej pracownikiem Wydziału, który przywłaszczył w dłuższej perspektywie czasowej znaczną sumę pieniędzy z tytułu opłat rejestracyjnych,

2) bardzo krótkim, zdawkowym przekazaniem spraw Wydziału (...) (...) i (...), pomimo poczynionych ze S. i nowym Naczelnikiem Wydziału ustaleń, iż przekazanie wszystkich spraw Wydziału nastąpi w kolejnych dniach, a powódka będzie w tym zakresie współpracować z nowym Naczelnikiem, co jednak nie nastąpiło albowiem powódka po jednym dniu skorzystała ze zwolnienia lekarskiego,

3) przekazaniem przez powódkę - za pośrednictwem własnego męża - przedstawicielowi pracodawcy - Sekretarzowi (...) informacji, że B. S. (1) nie życzy sobie bezpośrednich kontaktów telefonicznych w sprawach służbowych , a jedynym dopuszczalnym dla powódki rozwiązaniem miało być realizowanie kontaktów w sprawach służbowych za pośrednictwem jej męża, co utrudniło prawidłową pracę Wydziału (...) (...) i (...),

4) usprawiedliwieniem przez powódkę swojej nieobecności w pracy w okresie od dnia 15 kwietnia 2019r. do dnia 15 maja 2019r. zwolnieniem lekarskim, które straciło moc w dniu 10 maja 2019r. wskutek kontroli orzecznika ZUS.

W ocenie powódki wskazane przez pozwanego w oświadczeniu z dnia 23 maja 2019r., w punktach 1-2, przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę są bezzasadne, zaś przyczyny podane w punktach 3 i 4 - nieprawdziwe, natomiast rzeczywistą przyczyną rozwiązania z nią stosunku pracy, nie mającą nic wspólnego z jakością pracy B. S. (1), był nepotyzm, a jego dowodem – zatrudnienie na dotychczas zajmowanym przez powódkę stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...) Starostwa (...) w M. osoby blisko i rodzinnie związanej z obecnym S. (...) - B. N..

Pozwane Starostwo (...) w M. wniosło o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew z dnia 18 lipca 2019r.(k. 21-27) strona pozwana zaprzeczyła, by rzeczywistą przyczyną rozwiązania stosunku pracy z powódką był nepotyzm, podkreśliła, że wszystkie wskazane przez Starostwo(...) w M. w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem okoliczności, które doprowadziły do utraty zaufania pracodawcy wobec powódki były prawdziwe, a podniesiona utrata zaufania znalazła pełne uzasadnienie w przesłankach natury obiektywnej i racjonalnej.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka B. S. (1) była zatrudniona w pozwanym Starostwie (...) w M. początkowo na podstawie umowy o pracę z dnia 2 stycznia 2001r., na czas określony od dnia 2 stycznia 2001r. do dnia 31 marca 2001r., w pełnym wymiarze czasu pracy , na stanowisku referent ds. komunikacji w Wydziale (...), (...) i (...), a od dnia 4 lutego 2001r., również w pełnym wymiarze godzin i na stanowisku referent ds. (...) w w/wym. Wydziale, tyle, że na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

W dalszych latach powódka awansowała i zajmowała kolejno stanowiska podinspektora i inspektora.

Do jej zadań należało m.in. prowadzenie spraw związanych z rejestracją pojazdów, wydawaniem dowodów i tablic rejestracyjnych , wyrejestrowywanie pojazdów oraz wydawanie kart pojazdów.

Zarządzeniem S. (...) Nr (...) z dnia 24 sierpnia 2009r. powierzono B. S. (1), w okresie od dnia 1 września 2009r. do dnia 30 listopada 2009r., wykonywanie pracy na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...) pozwanego Starostwa (...) w M..

Kolejny raz strona pozwana powierzyła powódce wykonywanie pracy na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...) na podstawie zarządzenia nr (...) S. (...) z dnia 4 stycznia 2010r. , które obejmowało okres od dnia 4 stycznia 2010r. do dnia 3 kwietnia 2010r.

W dniu 15 lipca 2010r. strony zawarły porozumienie zmieniające umowę o pracę, zgodnie z którym z dniem 15 lipca 2010r. powódka B. S. (1) została zatrudniona w pozwanym Starostwie(...) w M. na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...), za wynagrodzeniem wynoszącym 3.934,64zł. brutto, a skala jej obowiązków wynikała z ustalonego dla stanowiska Naczelnika w/wym. Wydziału i przyjętego przez powódkę zakresu czynności.

(dowód -umowy o pracę –k. B-1, k. B-8 akt osobowych powódki, zarządzenie S. (...) Nr (...) z dnia 24.08. 2009r.-k. B-55 akt osobowych powódki, zarządzenie S. (...) Nr (...) z dnia 4.01.2010r-k. B-60 akt osobowych powódki, porozumienie zmieniające z dnia 15.07.2010r.-k. B-77 akt osobowych powódki, zakres obowiązków powódki- k. B-105-106 akt osobowych powódki)

W Wydziale(...) (...) i (...) Starostwa (...) w M. zatrudnionych było maksymalnie 10 osób, w tym stażyści i powódka jako Naczelnik.

Jednym z jej podwładnych był, legitymujący się 5-letnim stażem pracy w Wydziale (...), M. K.. Wraz z trzema innymi pracownikami Wydziału (...) zajmował się on rejestracją pojazdów, przy czym jeden z nich pracował na tzw. „wydawce”, czyli oddelegowany był do wydawania stałych dowodów rejestracyjnych i innych dokumentów nie wymagających wydawania decyzji administracyjnych. W zależności od rodzaju rejestrowanego pojazdu, wspomniane trzy osoby, w tym M. K., poświęcały od 10 do 30 minut na zarejestrowanie jednego samochodu, sprawiając, iż w Starostwie Powiatowym w M. rejestrowanych było kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt pojazdów dziennie, zaś czwarta osoba pracująca na wspomnianej „wydawce” była w stanie wydać 40-60 różnego rodzaju dokumentów w ciągu jednego dnia.

M. K. i osoba pracująca na „wydawce” fizycznie zajmowali jedno pomieszczenie, pozostali dwaj pracownicy rejestrujący pojazdy- drugie pomieszczenie.

Procedura rejestracji pojazdu w Wydziale (...), (...) i (...) Starostwa (...) w M., w czasie, kiedy Naczelnikiem Wydziału była powódka B. S. (1), przedstawiała się następująco:

Osoba pragnąca zarejestrować pojazd (samochód, motocykl , przyczepę, itp.) zgłaszała się do tzw. „okienka”, czyli pracownika dokonującego rejestracji i okazywała mu będące w jej posiadaniu dokumenty dotyczące przedmiotowego pojazdu wraz z wnioskiem o zarejestrowanie pojazdu. Pracownik Wydziału (...), po sprawdzeniu przedłożonych mu dokumentów, uznając, iż są one prawidłowe i kompletne do dokonania rejestracji, wskazywał interesantowi wysokość wymaganej opłaty rejestracyjnej i w celu uiszczenia tejże opłaty odsyłał interesanta do znajdującej się dwa pomieszczenia dalej kasy. Po dokonaniu wpłaty, petent wracał do „okienka”, tj. do obsługującego go wcześniej pracownika Wydziału (...) i okazywał otrzymany w kasie dowód uiszczenia opłaty rejestracyjnej. Kopia wydanego petentowi dowodu uiszczenia opłaty pozostawała w kasie i trafiała do Wydziału (...). Pracownik Wydziału (...), do którego wracał interesant, zobowiązany był wykonać kserokopię dostarczonego przez niego dowodu potwierdzającego uiszczenie opłaty rejestracyjnej, dołączyć ją do teczki rejestracyjnej danego pojazdu, a oryginał zwrócić petentowi lub też wpisać numer wydanego przez kasę dowodu uiszczenia opłaty rejestracyjnej na wniosku rejestracyjnym znajdującym się w teczce rejestracyjnej pojazdu, zaś oryginał dowodu uiszczenia opłaty zwrócić petentowi. Po wykonaniu powyższych czynności interesant otrzymywał tzw. miękki dowód rejestracyjny, czyli pozwolenie czasowe ważne 30 dni oraz informowany był przez obsługującego go pracownika Wydziału (...) o terminie odbioru stałego dowodu rejestracyjnego. Zanim petent zgłosił się po odbiór stałego dowodu rejestracyjnego, teczka rejestracyjna dotycząca jego pojazdu, mogła trafić w ręce każdego z czterech pracowników (...)zajmujących się rejestracją pojazdów. Ostatecznie trafiała do osoby pracującej na „wydawce” , czyli wydającej stałe dowody rejestracyjne, ta zaś przed wydaniem dowodu petentowi zobowiązana była ponownie dokonać kontroli kompletności dokumentów znajdujących się w teczce, w tym dowodu uiszczenia opłaty rejestracyjnej. Mogło się zdarzyć, iż osobą wydającą stałe dowody rejestracyjne był pracownik Wydziału (...) merytorycznie odpowiedzialny za prowadzenie sprawy, tj. dokonujący wcześniej czynności związanych z rejestracją danego pojazdu.

Ostatnią osobą, która dokonywała sprawdzenia kompletności dokumentów rejestracyjnych był Naczelnik Wydziału (...) powódka B. S. (1).

Z uwagi na znaczną ilość wydawanych codziennie stałych dowodów rejestracyjnych oraz zakres pozostałych, licznych obowiązków powódki, jakie realizowała ona będąc Naczelnikiem Wydziału (...), a które wynikały z zakresu jej zadań, B. S. (1) dokonywała kontroli dokumentacji rejestracyjnej pojazdów raz w tygodniu. W tym celu rano, po przyjściu do pracy, informowała pracownika wydającego stałe dowody rejestracyjne, by na koniec dnia przedłożył jej teczki pojazdów, których dotyczyły wydane w danym dniu dowody rejestracyjne. Metoda kontroli stosowana przez powódkę nigdy nie zawiodła, znajdowała zrozumienie zarówno u S. Ł., poprzednika powódki na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...), a obecnie Sekretarza (...) (...), u poprzednich Starostów (...) (...), jak i u obecnego, wybranego w dniu 13 listopada 2018r., S. B. N..

(dowód- zeznania świadka S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:3)

Praca powódki na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...) była zawsze bardzo dobrze oceniania przez pracodawcę, a ze sporządzonych przez niego na potrzeby oceny okresowej opinii wynikało, iż B. S. (1) powierzone obowiązki Naczelnika Wydziału wykonywała w sposób uczciwy, dokładnie, skrupulatnie i efektywnie, pracę planowała i organizowała prawidłowo, potrafiła współpracować z zespołem pracowników oraz trafnie ustalała priorytety działania.

Od momentu objęcia przez B. S. (1) w/wym. stanowiska, w uznaniu za całokształt pracy zawodowej, została ona przez pozwanego 15 razy nagrodzona nagrodą pieniężną.

(dowód- oceny okresowe powódki wraz z opinią- w aktach osobowych powódki, informacje o przyznaniu powódce nagrody pieniężnej- k. B-81, B-84, B-87, B-88, B-94, B-95,B-97,B-99,B-100,B-102,B-104,B-108,B-112,B-114,B- 115 akt osobowych powódki)

W dniu 4 grudnia 2018r., w dzień imienin powódki, wydająca stałe dowody rejestracyjne pracownica Wydziału (...), poinformowała B. S. (1), iż w 10-12 teczkach pojazdów zarejestrowanych przez M. K. brakuje dowodów uiszczenia opłaty rejestracyjnej. Powódka zażądała ich okazania, a po upewnieniu się, iż twierdzenia pracownicy Wydziału (...) odpowiadają prawdzie, o zaistniałej sytuacji powiadomiła Sekretarza (...) S. Ł., ten zaś S. B. N.. M. K. w dniu 4 grudnia 2018r. nie był obecny w pracy.

Podjęte niezwłocznie przez powódkę oraz pozostałych pracowników powierzonego jej Wydziału (...) działania pozwoliły ustalić, że pierwsze nielegalne poczynania M. K. miały miejsce w grudniu 2016r., do momentu ujawnienia procederu dotyczyły 364 prowadzanych przez w/wym. spraw rejestracyjnych oraz spowodowały szkodę na rzecz (...) (...) w kwocie (...)

W dniu 5 grudnia 2018r., podczas rozmowy ze S. B. N., M. K. przyznał się do uprawiania, od grudnia 2016r., procederu polegającego na przywłaszczeniu pieniędzy z tytułu opłat rejestracyjnych, po czym tego samego dnia został zwolniony z pracy w trybie dyscyplinarnym, a o jego działaniach zawiadomiona została Prokuratura Rejonowa w M..

(dowód- sprawozdanie z kontroli z dnia 28.1.201r.-k. 32-36, zeznania świadka S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:3, przesłuchanie S. (...) B. N.- k. 81-83, min. 01:10:33-02:00:43)

W związku z w/wym. działaniami M. S. (...) w dniu 5 grudnia 2018r. zrządził przeprowadzenie audytu w Wydziale(...), (...) i (...) Starostwa(...) w M..

W skład zespołu kontrolnego weszli: audytor wewnętrzny M. F., inspektor ds.(...) z Wydziału (...) pozwanego Starostwa-A. M. oraz Naczelnik Wydziału (...), (...) i (...)powódka B. S. (1).

Zespół kontrolny ustalił, że M. K. dokonywał rejestracji pojazdów, w niektórych przypadkach przejmując na siebie czynność uiszczenia odpowiedniej opłaty, która jednak do budżetu (...) (...) nie trafiała. Działania M. K. były przez niego podejmowane pod pozorem ułatwienia klientom realizacji procesu rejestracji pojazdu-przyjmował on od niektórych z nich pieniądze przeznaczone na opłaty rejestracyjne, deklarując ich uiszczenie w kasie, ostatecznie jednak zatrzymywał pobraną od interesantów gotówkę, nie dokonując jej wpłaty. M. K. wykorzystywał fakt, iż petenci w ogóle nie byli zainteresowani otrzymaniem dowodu potwierdzającego uiszczenie wymaganej opłaty, a zadowalał ich sam efekt końcowy procesu, czyli zarejestrowanie pojazdu. Podwładny powódki skupiał się na handlarzach pojazdami sprowadzanymi z zagranicy , którzy zostawiali do rozpatrzenia kilka wniosków o rejestrację, dotyczących różnych pojazdów wraz z dokumentacją i kwotami potrzebnymi do uiszczenia opłat , umawiając się z pracownikiem na odbiór czasowego dowodu rejestracyjnego lub też pozostawiając odbiór powyższego dokumentu osobie, która nabyła pojazd od przedsiębiorcy zajmującego się handlem samochodami.

M. K. pracował w jednym pomieszczeniu z pracownikiem wydającym stałe dowody rejestracyjne, co ułatwiało ukrycie powyższego procederu albowiem M. K., ciesząc się zaufaniem kolegów i legitymując się wysoką wiedzą merytoryczną, oferował mu pomoc przy wydawaniu tych dokumentów lub zastępował go pod jego nieobecność. Nie stwierdzono także, by u M. K. wystąpiła nieuzasadniona wysokością zarobków zmiana stylu życia czy szastanie pieniędzmi.

Z przeprowadzonego audytu wynikało, iż B. S. (1) jako Naczelnik Wydziału (...), (...) i (...) regularnie kontrolowała sprawy dotyczące rejestracji pojazdów, jednak M. K., zajmując miejsce obok osoby pracującej na „wydawce” , słyszał o zapowiadanej przez powódkę na dany dzień kontroli i był w stanie usunąć z zestawu przeznaczonych do kontroli dokumentów te, w których brakowało dowodu uiszczenia opłaty rejestracyjnej.

O procederze M. K. nie był zorientowany także Wydział(...), gdyż zestawienia wychodzące z Wydziału (...) miały inną formę niż zestawienia wpłat dokonywanych w kasie, a ich szczegółowa analiza była czasochłonna, zaś wysokość wpływów w poszczególnych latach nie zmieniała się na tyle istotnie, by stanowiło to jakikolwiek sygnał ostrzegawczy.

(dowód - sprawozdanie z kontroli z dnia 28.1.201r.-k. 32-36, zeznania świadka S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33, przesłuchanie S. (...) B. N.- k. 81-83, min. 01:10:33-02:00:43)

Audyt zarządzony przez S. B. N. w dniu 5 grudnia 2018r. zakończył się w dniu 28 grudnia 2018r. i zrodził konieczność wprowadzenia odpowiednich zmian w procesie rejestracji pojazdów, które zapobiegłyby w przyszłości podobnym incydentom, jak ten z udziałem M. K..

Zmiany te opracowała i od dnia 1 stycznia 2019r. wdrożyła w życie powódka B. S. (1). Obowiązują one do chwili obecnej.

W toku audytu, w dniu 13 grudnia 2018r., S. (...) przyznał powódce nagrodę pieniężną w kwocie (...). za wzorowe zaangażowanie w realizacji inicjatyw służących usprawnieniu prac Wydziału (...), (...) i (...), właściwy nadzór nad realizacją zadań wykonywanych przez podległych pracowników, terminowe i sumienne wykonywania przydzielonych zadań oraz stałe dążenie do podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez udział w szkoleniach i konferencjach.

(dowód - nagroda z dnia 13.12.2018r.-k. B-122 akt osobowych powódki, sprawozdanie z kontroli z dnia 28.1.201r.-k. 32-36, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33)

Po upływie 1 miesiąca, S. (...) B. N. doszedł do wniosku, iż opisany wcześniej proceder, którego dopuścił się M. K. oraz uszczuplenie budżetu Powiatu (...) na kwotę niemal (...)., to jednak skutek niewłaściwego nadzoru powódki - Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...) nad podległym jej pracownikiem.

Nie mając wcześniej absolutnie żadnych uwag co do jakości pracy B. S. (1), w tym do sprawowanego przez nią nadzoru nad pracownikami powierzonego jej Wydziału oraz znając ustalenia i wnioski końcowe grudniowego audytu, uznał, iż powódka musi ponieść konsekwencje zaistniałej sytuacji i przestać piastować stanowisko Naczelnika Wydziału (...). W związku z powyższym w dniu 9 stycznia 2019r. zaproponował B. S. (1) zawarcie porozumienia zmieniającego łączącą strony umowę o pracę.

Zgodnie z oferowanym porozumieniem zmieniającym powódka od dnia 11 stycznia 2019r. miała rozpocząć pracę na stanowisku Głównego Specjalisty w dotychczas przez nią kierowanym Wydziale (...), (...) i (...) i zajmować się rejestrowaniem pojazdów. Powódkę na stanowisku Naczelnika Wydziału (...) zastąpić miał dotychczasowy Naczelnik Wydziału (...) –T. S. (1).

Z relacji powódki wynikało, iż za decyzją B. N. stały oczekiwania niektórych radnych Rady(...) (...), którzy domagali się odwołania B. S. (1) ze stanowiska Naczelnika Wydziału (...), a wręcz jej zwolnienia z pracy i od powyższej decyzji uzależniali swoje poparcie dla poczynań S. prezentowanych i poddawanych pod głosowanie w Radzie (...) (...).

(dowód - porozumienie zmieniające umowę o pracę z dnia 11.01.2019r.-k.5-5v, notatka służbowa S. B. N. - k. 39-40, artykuł „(...) N.” w tygodniku (...) z dnia 10.01.2019r.-k.76,zeznania świadków: T. S. (1)- k. 60-62, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min.00:51:26-01:12:50, S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01, Z. S.-k. 58-60, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 00:05:59-00:51:11, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33, przesłuchanie S. (...) B. N.- k. 81-83, min. 01:10:33-02:00:43)

Powyższa oferta S. (...) zaskoczyła powódkę. Oznaczała dla niej karę i degradację. Mając nadal w pamięci ujawniony proceder M. K. i towarzyszące jej w związku z tym silne przeżycia oraz szok, nie czując się w żaden sposób odpowiedzialną za zaistniałą sytuację, będąc w grudniu 2018r. nagrodzoną przez pracodawcę m.in. za właściwy nadzór nad realizacją zadań wykonywanych przez podległych jej pracowników, jednak obawiając się definitywnej utraty pracy, m.in. na skutek nacisków koalicjantów politycznych S. B. N. w Radzie (...) M., powódka wyraziła zgodę na proponowane porozumienie. Zostało ono zawarte ostatecznie w piątek, w dniu 11 stycznia 2019r.

(dowód - porozumienie zmieniające umowę o pracę z dnia 11.01.2019r.-k.5-5v, zeznania świadków: S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01 i Z. S.-k. 58-60, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 00:05:59-00:51:11, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33, przesłuchanie S. (...) B. N.- k. 81-83, min. 01:10:33-02:00:43)

Po podpisaniu porozumienia zmieniającego z dnia 11 stycznia 2019r., B. S. (1) poprosiła S. o udzielenie jej 20 dniowego urlopu wypoczynkowego . Potrzebowała dłuższej przerwy w pracy w celu odpoczynku i odreagowania ostatnich przeżyć. B. N. oświadczył, iż udzieli powódce wnioskowanego urlopu, jednak dopiero po rzetelnym przekazaniu przez nią nowemu Naczelnikowi- T. S. (1) dotychczasowego stanowiska i najpilniejszych, wymagających niezwłocznego rozpoznania spraw.

(dowód- zeznania świadków: T. S. (1)- k. 60-62, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min.00:51:26-01:12:50, S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01, Z. S.-k. 58-60, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 00:05:59-00:51:11, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33, przesłuchanie S. M. B. N.- k. 81-83, min. 01:10:33-02:00:43)

Przekazanie stanowiska Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...) rozpoczęło się po godz. 11.00, w piątek, w dniu 11 stycznia 2019r. W piątki Wydział (...)pracował od godz. 9.00 do godz. 13.30.

Przybyły wówczas T. S. (1), podobnie jak starosta B. N., poprosił powódkę o wprowadzenie nowego Naczelnika w sprawy Wydziału (...) i odłożenie w związku z tym jej planów urlopowych o kilka dni. B. S. (1) wyraziła zgodę, po czym przekazała T. S. (1) służbowy komputer oraz będące w jej posiadaniu dokumenty, w tym skoroszyty ze sprawami wymagającymi rozpoznania. Zwróciła uwagę nowego Naczelnika na dwie pilne decyzje administracyjne, jednak T. S. (1) nie miał ani doświadczenia, ani przygotowania do pracy w Wydziale (...), jak również wystarczającej wiedzy fachowej, by do powyższych kwestii się odnieść. Oczekiwał od powódki, by ta w ogóle nie zmieniała gabinetu, pracowała na dotychczasowym miejscu i de facto zajmowała się tym, co należało do obowiązków Naczelnika Wydziału (...). T. S. (1) nie ukrywał, że nie odpowiada mu praca na stanowisku Naczelnika Wydziału (...) i że do pracy tej nie ma predyspozycji, zwłaszcza merytorycznych.

Kończąc dzień pracy w piątek , 11 stycznia 2019r., powódka nie pozostawiła żadnych zaległych spraw. Udała się do domu, zabierając ze sobą- jak zwykle i jak to czynili jej poprzednicy od 2001r.- klucze do sejfu z pieczęciami.

(dowód - zeznania świadków: T. S. (1)- k. 60-62, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min.00:51:26-01:12:50, S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01, Z. S.-k. 58-60, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 00:05:59-00:51:11, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33, przesłuchanie S. M. B. N.- k. 81-83, min. 01:10:33-02:00:43)

Po weekendzie B. S. (1) poczuła się źle. Nie była w stanie udać się do pracy. W poniedziałek, 14 stycznia 2019r. trafiła do lekarza pierwszego kontaktu, ten zaś zalecił powódce wizytę u lekarza psychiatry, z czego B. S. (1) skorzystała. Od dnia 14 stycznia 2019r. powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim. Zdiagnozowano u niej depresję.

Mąż powódki- Z. S., na jej prośbę, przekazał Sekretarzowi (...) S. Ł. będące w jej posiadaniu klucze do sejfu z pieczęciami.

Mając na uwadze zły stan zdrowia powódki oraz kierując się jej dobrem Z. S. podczas przekazywania kluczy S. Ł., z własnej inicjatywy, zasugerował, by pracodawca unikał bezpośrednich kontaktów z powódką podczas jej nieobecności spowodowanej chorobą, a na wypadek, gdyby taka konieczność w sprawach służbowych zaistniała – poprosił o kontakt za jego pośrednictwem. Sekretarz(...) S. Ł. odniósł wrażenie, że stan zdrowia powódki jest poważny.

Podczas nieobecności powódki w pracy nie pojawiła się jakakolwiek potrzeba kontaktu pracodawcy z B. S. (1).

W przejęciu obowiązków Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...), pod nieobecność chorej powódki, T. S. (1) pomogli pracownicy Wydziału (...) oraz Sekretarz(...) S. Ł., były Naczelnik w/wym. Wydziału.

B. S. (1) kontynuowała pobyt na zwolnieniu lekarskim. Ostatnie zwolnienie lekarskie powódki, wynikające z zaświadczenia nr (...), obejmowało okres od dnia 15 kwietnia 2019r. do dnia 15 maja 2019r.

(bezsporne)

Zwolnienie dyscyplinarne M. K. spowodowało konieczność zatrudnienia osoby, która zajęłaby jego stanowisko i uzupełniła skład personalny Wydziału (...), (...) i (...) Starostwa (...) w M.. Dodatkowo nowy Naczelnik w/wym. Wydziału -T. S. (1) zgłaszał S. (...) potrzebę zatrudnienia pracownika, do którego obowiązków należałoby wydawanie decyzji administracyjnych w najtrudniejszych sprawach, czyli wykonywanie zadań uprzednio realizowanych przez powódkę jako Naczelnika Wydziału (...), a także przejęcie z zakresu kompetencji Zarządu (...) czynności związanych z zarządzaniem ruchem na drogach powiatowych i gminnych.

W związku z powyższym strona pozwana na początku roku 2019 ogłosiła nabór na wspomniane wyżej dwa stanowiska urzędnicze- stanowiska Podinspektorów w Wydziale (...), (...) i (...) Starostwa (...) w M..

Na miejsce zwolnione przez M. K. w lutym 2019r. przyjęta została szefowa lokalnych struktur (...) - K. U., natomiast rekrutacja na drugie ze wspomnianych stanowisk , ogłoszona w dniu 27 lutego 2019r. i opatrzona numerem (...), zakończyła się w dniu 15 marca 2019r., wyłonieniem spośród 4 kandydatów- kandydatury P. G., młodego, około 30 letniego absolwenta studiów prawniczych, legitymującego się 5 letnim stażem pracy w Izbie (...).

Na potrzeby naboru nr (...) na stanowisko urzędnicze Podinspektora w Wydziale(...) strona pozwana zmieniła niezbędne kryteria, jakimi powinien wykazać się kandydat, a mianowicie obniżyła minimalny wymagany staż pracy z lat 10 do lat 5, a w zakresie zadań, jakie kandydat miałby wykonywać na obsadzanym stanowisku zabrakło czynności związanych z zarządzaniem ruchem na drogach powiatowych i gminnych, pojawiło się zaś zadanie przypisane wcześniej Naczelnikowi Wydziału (...), polegające na prowadzeniu postępowań administracyjnych związanych z odmową rejestracji pojazdów, odmową wydania prawa jazdy, uchyleniem , zmianą oraz stwierdzeniem nieważności decyzji.

P. G. to prywatnie mąż córki stryja, czyli brata ojca, S. (...) B. N., którą S. określa mianem dalekiej kuzynki. U strony pozwanej, na stanowisku Podinspektora w Wydziale (...) , (...) i (...), został zatrudniony w marcu 2019r., a pod koniec maja 2019r. został powołany na stanowisko p.o. Naczelnika w/wym. Wydziału. Powołanie na stanowisko Naczelnika Wydziału osoby już pozostającej w zatrudnieniu w pozwanym Starostwie (...) w M. nie wymagało przeprowadzenia konkursu na w/wym. stanowisko.

T. S. (1) zawarł z pracodawcą w osobie Starosty B. N. porozumienie, na podstawie którego pracę na stanowisku Naczelnika Wydziału (...) , (...) i (...) Starostwa (...) w M. świadczył do dnia 30 kwietnią 2019r., po czym został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy i po osiągnięciu wieku emerytalnego, w dniu 26 sierpnia 2019r., przeszedł na emeryturę.

W okresie od dnia 1 maja 2019r. do momentu powołania w maju 2019r. na stanowisko p.o. Naczelnika Wydziału (...) P. G., przedmiotowym Wydziałem kierował i zarządzał poprzednik powódki na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), a obecnie Sekretarz(...) (...) S. Ł..

(dowód - strona (...) Starostwa (...)w M.- zakładka Praca nabór nr(...).-k. 44-46, zarządzenie S. (...) nr (...)-k. 47, wykaz kandydatów-k. 48-49, protokół z naboru nr (...)-k. 51052, informacja o wynikach naboru nr (...)-k. 53, zeznania świadków: T. S. (1)- k. 60-62, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min.00:51:26-01:12:50, S. Ł.- k. 62-65, e-protokół z dnia 10.10.2019r.-min. 01:14:47-02:11:01, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33,przesłuchanie Starosty M. B. N.- k. 81-83, min. 01:10:33-02:00:43)

Podczas korzystania przez powódkę ze zwolnienia lekarskiego obejmującego okres od dnia 15 kwietnia 2019r. ( poniedziałek) do dnia 15 maja 2019r.( środa), Zakład Ubezpieczeń Społecznych, z własnej inicjatywy, przeprowadził kontrolę powyższego zaświadczenia lekarskiego, a lekarz orzecznik ZUS, po dokonaniu w dniu 10 maja 2019r.(piątek) badania podmiotowego B. S. (1), uznał, że niezdolność powódki do pracy spowodowana chorobą ustała w dniu 11 maja 2019r.( sobota).

W związku z powyższym, z uwagi na stwierdzony przez lekarza orzecznika ZUS, brak przeciwwskazań powódki do pracy na stanowisku Głównego Specjalisty w Wydziale(...), (...) i (...) Starostwa (...) w M., B. S. (1) w poniedziałek, tj. w dniu 13 maja 2019r., wróciła do pracy. Jej powrót zaskoczył pracodawcę.

Wbrew sugestiom S. Ł., kierującego wówczas Wydziałem (...), (...) i (...), B. S. (1) nie udała się do S. B. N. i nie zgłosiła mu swojej gotowości do pracy, lecz zamierzała od razu przystąpić do wykonywania swoich obowiązków pracowniczych.

Pozwany pracodawca uznał, że nie może fizycznie dopuścić powódki do wykonywania obowiązków na stanowisku Głównego Specjalisty w Wydziale(...) po jej nieobecności w pracy spowodowanej chorobą przekraczającą 30 dni, bez uprzedniego poddania B. S. (1) kontrolnym badaniom lekarskim w Poradni Medycyny Pracy.

Z uwagi na czasową, trwającą 3 dni, nieobecność lekarza medycyny pracy, strona pozwana poprosiła powódkę o złożenie wniosku urlopowego obejmującego w/wym. okres, co ta uczyniła, po czym udzieliła B. S. (1) wnioskowanego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 3 dni, po urlopie zaś skierowała ją na badania kontrolne i po ich przeprowadzeniu w dniu 16 maja 2019r. oraz uzyskaniu zaświadczenia o braku przeciwskazań do pracy na wyznaczonym stanowisku Głównego Specjalisty w Wydziale (...) , dopuściła do pracy.

Przez dwa dni powódka pracowała przy „okienku” rejestrując pojazdy, a przez kolejne cztery dni robocze, ulokowana w zagrzybionym pomieszczeniu po dawnym archiwum, bez dostępu do (...), Internetu oraz systemu informacji prawniczej Lex, dokonywała wyrejestrowania pojazdów.

(dowód -kopia zaświadczenia lekarskiego powódki (...) obejmującego okres 15.04.2019r.-15.05.2019r.-k. 43 oraz k.B-123 akt osobowych powódki, zaświadczenie lekarskie wydane w wyniku kontroli lekarza orzecznika ZUS-k. 41, pismo ZUS do pozwanego z dnia 16.05.2019r.-k. 42, orzeczenie lekarskie z dnia 16.05.2019r.-k. B-124 akt osobowych powódki, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33)

W poniedziałek, w dniu 20 maja 2019r. do akt osobowych powódki została dołączona, nieopatrzona datą, notatka służbowa autorstwa S. (...) B. N. o następującej treści:

„W dniu 11.01.2019 nastąpiło podpisanie przez panią B. S. (1) porozumienie zmieniające. W porozumieniu tym zawarte zostały uzgodnienia dotyczące zmiany stanowiska w/w z naczelnika Wydziału (...), (...) i (...) na stanowisko Głównego specjalisty w tymże wydziale.

Powodem takiej decyzji jako kierownika urzędu był brak nadzoru ze strony pani B. nad wydawanymi decyzjami oraz uszczuplenie kasy urzędu na kwotę około (...) przez podległego jej pracownika.

Podczas rozmowy poprosiłem również o rzetelne przekazanie stanowiska nowemu naczelnikowi wydziału panu T. S. (2). Skierowałem również prośbę o pomoc dotyczącą wskazania najpilniejszych spraw do załatwienia.

Otrzymałem odpowiedź ,że pani B. S. (1) spróbuje takiego przekazania stanowiska dokonać jednocześnie prosząc o urlop w kolejnych dniach. Ustaliliśmy, że takowy urlop otrzyma w momencie dokonania w/w. czynności, na co wyraziła zgodę.

W dniu kolejnym niestety czynności te nie zostały dokonane a pani B. S. udała się na świadczenie chorobowe”.

(dowód- notatka służbowa B. N.- k. B-124-a akt osobowych powódki oraz k. 39-40 akt sprawy)

Pismem z dnia 23 maja 2018r. pozwane Starostwo (...) w M. rozwiązało z powódką B. S. (1) zawartą na czas nieokreślony umowę o pracę, z zachowaniem ustawowego, 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Jako przyczynę rozwiązania umowy za wypowiedzeniem pozwany wskazał utratę zaufania pracodawcy do pracownika, uniemożliwiającą dalsze zatrudnianie powódki w pozwanym Starostwie, spowodowaną 4 okolicznościami, a mianowicie :

2) bardzo krótkim, zdawkowym przekazaniem spraw Wydziału (...), (...) i (...), pomimo poczynionych ze S. i nowym Naczelnikiem Wydziału ustaleń, iż przekazanie wszystkich spraw Wydziału nastąpi w kolejnych dniach, a powódka będzie w tym zakresie współpracować z nowym Naczelnikiem, co jednak nie nastąpiło albowiem powódka po jednym dniu skorzystała ze zwolnienia lekarskiego,

3) przekazaniem przez powódkę - za pośrednictwem własnego męża- przedstawicielowi pracodawcy-Sekretarzowi (...) informacji, iż B. S. (1) nie życzy sobie bezpośrednich kontaktów telefonicznych w sprawach służbowych , a jedynym dopuszczalnym dla powódki rozwiązaniem było realizowanie kontaktów w sprawach służbowych za pośrednictwem jej męża, co utrudniło prawidłową pracę Wydziału (...), (...) i (...),

(dowód - rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem z dnia 23.05.2018r.-k. B-125 akt osobowych powódki oraz k. 6 i 31 akt sprawy)

W okresie wypowiedzenia powódka wykorzystała zaległy urlop wypoczynkowy w wymiarze 1,5 miesiąca, a przez kolejne 1,5 miesiąca - z uwagi na stan zdrowa- korzystała ze zwolnienia lekarskiego.

Umowa o pracę na czas nieokreślony łącząca strony uległa rozwiązaniu z dniem 31 sierpnia 2018r.

(dowód - rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem z dnia 23.05.2018r.-k. B-125 akt osobowych powódki oraz k. 6 i 31 akt sprawy, przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33)

Wynagrodzenie powódki B. S. (1) obliczone według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy wynosiło (...) brutto miesięcznie.

(dowód - informacja pozwanego z dnia 11.07.2019r.- k. 30)

Aktualnie 42-letnia powódka jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w Urzędzie(...) w R. k/Ż.. Zajmuje się zamówieniami publicznymi i inwestycjami.

(dowód - przesłuchanie powódki B. S. (1)-k.78-81, e-protokół z dnia 28.11.2019r.-min. 00:01:41-01:10:33)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej przywołanych dowodów z dokumentów, których prawdziwości i autentyczności żadna ze stron postępowania nie kwestionowała oraz w oparciu o zeznania świadków: S. Ł., T. S. (1) i Z. S., jak i na podstawie przesłuchania stron- powódki B. S. (1) i S. (...)- B. N..

Sąd przesłuchał także świadka S. J.( k. 65-67, e-protokół z dnia 10 października 2019r.-min.02:11:16-02:40:37), pracownika Starostwa(...) w M., zatrudnionego na stanowisku informatyka, jednak jego zeznania okazały się zupełnie małowartościowe, a wręcz nieprzydatne.

Oceny zeznań świadków i stron Sąd dokonał w kontekście całego zebranego w sprawie materiału dowodowego, ograniczając się do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia analizowanej sprawy. Zeznania świadków S. Ł., T. S. (1) i Z. S. nie wzbudziły uwag czy wątpliwości Sądu, były- w jego ocenie- rzetelne, klarowne, jasne i prawdziwe.

Za przekonywujące i wiarygodne Sąd uznał również zeznania przesłuchanej w charakterze strony powódki B. S. (1) i choć ostatecznie przeprowadzone in casu postępowanie dowodowe nie dało podstaw do przyjęcia, że u podstaw wypowiedzenia jej umowy o pracę legł bezpośrednio nepotyzmu S. (...) B. N. , to nie może znikać z pola widzenia fakt, że rozwiązanie stosunku pracy łączącego strony nastąpiło częściowo z przyczyn nieprawdziwych, a częściowo z przyczyn merytorycznie niezasadnych, zaś sam proces rekrutacji na stanowisko urzędnicze-Podinspektora w Wydziale(...) , (...) i (...) Starostwa (...)w M. , nabór nr (...) z dnia 27 lutego 2019r., choć formalnie prawidłowy, rodził wątpliwości co do transparentności w aspekcie zmiany kryterium i obniżenia z lat 10 do lat 5 stażu pracy wymaganego od kandydata do zatrudnienia, obsadzenia P. G., zaledwie po dwóch miesiącach pracy u strony pozwanej, na kierowniczym stanowisku p.o. Naczelnika Wydziału (...) i ułomnej próby B. N. przekonania Sądu, iż żona P. G. to daleka kuzynka S. (...), podczas gdy w rzeczywistości to córka brata jego ojca, na której weselu S. się bawił.

Analiza materiału dowodowego zebranego w przedmiotowej sprawie odsłoniła jeszcze kilka innych zastanawiających kwestii, do których Sąd powróci w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i jako takie podlegało uwzględnieniu w całości.

Podstawą prawną dochodzonego przez powódkę odszkodowania był art. 45 § 1 k.p., który stanowi, iż w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Celem przeprowadzonego zatem w przedmiotowej sprawie postępowania dowodowego było jednoznaczne ustalenie, czy pozwane Starostwo (...) w M., dokonując wypowiedzenia łączącej strony umowy o pracę, z zastosowaniem 3-miesięczego okresu wypowiedzenia, uczyniło to w sposób prawidłowy, a więc czy samo wypowiedzenie spełniało wymogi formalne, a w następnej kolejności- czy podane przez pracodawcę przyczyny wypowiedzenia stosunku pracy były rzeczywiste i prawdziwe.

Na wstępie czynionych rozważań należało więc - w ocenie Sądu – zauważyć, iż wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony-zgodnie z przepisem art. 30 § 3 k.p. -powinno nastąpić na piśmie, a także- w myśl art. 30 § 4 k.p.-zawierać przyczynę dokonania tego rodzaju czynności prawnej, przy czym przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być konkretna i rzeczywista (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1997r., I PKN 419/97, OSNP 1998/20/598) . W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę powinno być również zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy ( art. 30 § 5 k.p.)

Dokonując zatem oceny zasadności wypowiedzenia stosunku pracy i jego zgodności z prawem, Sąd zobligowany był do jego kontroli w kontekście przyczyn powołanych w oświadczeniu pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 lutego 2000r., I PKN 496/98; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1999r., I PKN 571/98; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1998r., I PKN 434/98) , mając na uwadze wymóg, iż pracodawca nie może, po złożeniu pracownikowi oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę, uzupełniać wypowiedzenia, ani powoływać się na inne przyczyny niż te wskazane w wypowiedzeniu (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1999r., I PKN 571/98; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1998r., I PKN 423/98) . Oznacza to, że przyczyny podane pracownikowi w wypowiedzeniu umowy o pracę, zakreślają granice jego sądowej kontroli.

W ocenie Sądu przeprowadzone w analizowanej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, iż od strony formalnej dokonane przez pozwanego rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem było prawidłowe, chybione natomiast, bo w części nieprawdziwe, a w części niezasadne, okazały się wskazane przez pozwanego pracodawcę przyczyny wypowiedzenia.

Z treści oświadczenia woli strony pozwanej z dnia 23 maja 2018r. wynikało, iż przyczyną wypowiedzenia łączącej strony umowy o pracę na czas nieokreślony była utrata zaufania pracodawcy -Starostwa (...) w M. wobec pracownika-powódki B. S. (1) podyktowana czterema wskazanymi okolicznościami, które były już w niniejszym uzasadnieniu dwukrotnie przywoływane.

Utrata zaufania do pracownika może uzasadniać wypowiedzenie umowy pracę, jeżeli w konkretnych okolicznościach jest usprawiedliwiona, w tym znaczeniu , że od pracodawcy nie można wymagać, by nadal darzył pracownika niezbędnym zaufaniem. Utrata zaufania do pracownika może stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę, jeżeli znajduje oparcie w przesłankach natury obiektywnej oraz racjonalnej i nie jest wynikiem arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń. Zachowanie pracownika będące przyczyną utarty zaufania nie musi być zawinione przez pracownika. Jeżeli postawa pracownika i jego stosunek do obowiązków pracowniczych, które w procesie pracy podlegają ocenie pracodawcy, pozwolą pracodawcy zwątpić w zaufanie, jakim obdarzył on pracownika i będzie to miało umocowanie w konkretnych faktach, to wówczas utrata zaufania zawsze stanowi wystarczającą podstawę do rozwiązania umowy o pracę.

Zadanie Sądu sprowadzało się zatem do ustalenia i oceny, czy cztery okoliczności przywołane w oświadczeniu pozwanego z dnia 23 maja 2019r. faktycznie miały miejsce i czy były one na tyle naganne, że uniemożliwiały pracodawcy dalsze darzenie powódki B. S. (1) zaufaniem i zatrudnianie jej na dotychczasowym stanowisku Głównego Specjalisty w Wydziale (...) , (...) i (...) Starostwa(...) w M..

Ciężar dowodu w zakresie wykazania prawdziwości wskazanej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę spoczywał na stronie pozwanej, ta jednak – zdaniem Sądu – w drodze przywołanych we wcześniejszej części niniejszego uzasadnienia dowodów z dokumentów oraz poprzez zeznania świadków, jak również na podstawie dowodu z przesłuchania strony pozwanej w osobie S. (...)- B. N. nie wykazała, w sposób przekonywujący i wystarczający, prawdziwości i zasadności przyczyn utarty zaufania wobec powódki.

Jeśli chodzi o pierwszą przyczynę utraty zaufania pozwanego wobec B. S. (1), tj. brak właściwego nadzoru ze strony powódki nad podległym jej pracownikiem wydziału, który przywłaszczył w dłuższej perspektywie czasowej znaczną sumę pieniędzy z tytułu opłat rejestracyjnych, to – w ocenie Sądu- należało zwrócić uwagę na kilka aspektów.

Pierwszy aspekt-w momencie wypowiadania stosunku pracy powódka pracowała na stanowisku Głównego Specjalisty w Wydziale(...) , nie piastowała stanowiska kierowniczego i nie podlegał jej służbowo żaden pracownik w/wym. Wydziału, natomiast zagadnienie właściwego nadzoru powódki jako Naczelnika Wydziału (...) nad podległym jej M. K., który w okresie od grudnia 2016r. do grudnia 2018r. przywłaszczył znaczną sumę pieniędzy z tytułu opłat rejestracyjnych, było przedmiotem zarządzonego przez S. (...) w dniu 5 grudnia 2018r. audytu , który nie wykazał w tym obszarze żadnych nieprawidłowości. Dodatkowo metoda wyrywkowej kontroli pracowników dokonujących rejestracji pojazdów stosowana przez powódkę nigdy nie zawiodła, znajdowała zrozumienie m.in. u S. Ł., poprzednika powódki na stanowisku Naczelnika Wydziału (...), (...) i (...). Sam obecny S. (...) - B. N. w toku audytu, w dniu 13 grudnia 2018r., przyznał powódce nagrodę pieniężną w kwocie (...). m.in. za właściwy nadzór nad realizacją zadań wykonywanych przez podległych pracowników, co jednoznacznie świadczy o tym, że pracodawca nie miał jakichkolwiek uwag co do sprawowanego przez B. S. (1) wobec podległych jej pracowników nadzoru, także wobec zwolnionego już w tym czasie w trybie dyscyplinarnym M. K.. Biorąc pod uwagę fakt, iż powódka, po zakończonym audycie, opracowała mechanizmy i procedury, które miały w przyszłości zapobiec podobnym incydentom, jak ten z udziałem M. K., wdrożyła je w życie od dnia 1 stycznia 2019r. i że one po dziś dzień w Starostwie (...) wM. są realizowane, tym bardziej przekonuje o właściwym zarządzaniu Wydziałem przez B. S. (1) i czyni niezrozumiałą ofertę dotyczącą porozumienia zmieniającego złożoną powódce przez pracodawcę w dniu 9 stycznia 2019r.Jak zeznała sama zainteresowana, propozycja B. N., będąca dla powódki degradacją, pozbawieniem stanowiska kierowniczego, była dla niej szokiem i zaskoczeniem, a w ustalonym w przedmiotowej sprawie stanie faktycznym jawi się jako zupełnie nieracjonalna i nielogiczna również dla Sądu. W ocenie Sądu nie było obiektywnych podstaw, by strona pozwana zaproponowała powódce zmianę warunków pracy i płacy z powodu braku właściwego nadzoru nad M. K. i w tej sytuacji prawdziwe mogą być twierdzenia powódki, iż za omawianą propozycją pozwanego stały naciski koalicjantów B. N. w Radzie (...) (...). Może być także zrozumiałe stanowisko powódki, która mimo wewnętrznego oporu, poczucia dziejącej się krzywdy, w obawie przed definitywną utratą pracy i źródła dochodów, przyjęła ofertę S. (...) i podpisała porozumienie zmieniające z dnia 11 stycznia 2019r. W rzeczywistości - zdaniem Sądu- B. S. (1) została zdyscyplinowana za coś, czego nie popełniła, a skoro powyższa przyczyna została następnie w oświadczeniu pozwanego z dnia 23 maja 2019r. o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem przywołana jako powód utraty zaufania pracodawcy wobec B. S. (1), zatem Sądowi nie pozostało nic innego, jak tylko uznać ją za przyczynę nieprawdziwą, a tym samym usprawiedliwiającą dochodzenie przez B. S. (1) roszczenia odszkodowawczego przewidzianego w art. 45 k.p .

Jeśli chodzi o przyczyny utraty zaufania pozwanego wobec powódki wymienione w punktach 2-4 oświadczenia z dnia 23 maja 2019r., to Sąd nie mógł oprzeć się wrażeniu, że zostały one wymyślone „na siłę”, a jedynym symptomem mogącym zapowiadać wypowiedzenie B. S. (1) stosunku pracy z w/wym. powodów stała się sporządzona przez S. B. N., nieopatrzona datą, notatka służbowa, która do akt osobowych powódki została dołączona w dniu 20 maja 2019r., kiedy to powódka już powróciła do pracy po długotrwałym zwolnieniu lekarskim i od kilku dni, bez żadnych zastrzeżeń, wykonywała swoje obowiązki na stanowisku Głównego Specjalisty w Wydziale (...). Notatka powyższa razi naiwnością, zdaniem Sądu jest niczym innym, jak reakcją niezadowolonego i zaskoczonego powrotem powódki do pracy pracodawcy, który nieroztropnie, z błahych i nieprawdziwych przyczyn zdecydował się rozwiązać z powódką umowę o pracę za wypowiedzeniem, naruszając tym samym przepisy regulujące wypowiadanie umów.

W odniesieniu do przyczyny numer 2( bardzo krótkie, zdawkowe przekazanie spraw Wydziału (...), (...) i (...), pomimo poczynionych przez powódkę ze S. i nowym Naczelnikiem Wydziału ustaleń, iż przekazanie wszystkich spraw Wydziału nastąpi w kolejnych dniach, a powódka będzie w tym zakresie współpracować z nowym Naczelnikiem, co jednak nie nastąpiło albowiem powódka po jednym dniu skorzystała ze zwolnienia lekarskiego)-w ocenie Sądu -nie mogło być mowy o krótkim i zdawkowym przekazaniu przez powódkę spraw Wydziału (...) nowemu Naczelnikowi oraz celowym przypisywaniu powódce niecnych zamiarów pozostających w sprzeczności z ustaleniami poczynionymi przez nią oraz T. S. (1) i B. N. , a polegających na skorzystaniu przez B. S. (1), po jednym dniu, ze zwolnienia lekarskiego. Z przeprowadzonego postępowania dowodowego, zwłaszcza z zeznań świadków T. S. (1), S. Ł. i Z. S. oraz przesłuchania powódki, wynika, iż jej zamiarem było kontynowanie pracy po dniu 11 stycznia 2019r., nie zaś torpedowanie czynności związanych z przekazaniem stanowiska Naczelnika Wydziału (...) i spraw tej komórki organizacyjnej nowemu Naczelnikowi T. S. (1). Procedura przekazywania Wydziału rozpoczęła się w piątek, 11 stycznia 2019r., krótko po godz. 11.00. Przebiegła dość mozolnie z uwagi na postawę T. S. (1), jego poczucie tymczasowości na nowym stanowisku podyktowane zamiarem przejścia za pół roku na emeryturę, jego braki merytoryczne, brak orientacji w sprawach Wydziału oraz brak decyzyjności. Było dla Sądu rzeczą jasną i oczywistą , że dla przekazania Wydziału (...)nie wystarczyłyby 2,5 godziny, jakie pozostały do końca dnia roboczego(piątek, Wydział (...) pracował od godz. 9.00 do godz. 13.30) i że powyższe czynności z pewnością byłyby kontynuowane po weekendzie, w poniedziałek, a nawet w kolejne dni. Przeszkodą okazała się choroba powódki - depresja i wymuszona nią niezdolność B. S. (1) do pracy trwającą, jak się okazało, powyżej 30 dni i doszukiwanie się w tym przez pozwanego przyczyny utraty zaufania wobec powódki, w ocenie Sądu, było niezasadne i zbyt daleko idące.

W ocenie Sądu kompletnie nieprawdziwe okazały się przyczyny utarty zaufania wobec powódki wskazane w punktach 3 i 4 oświadczenia pracodawcy z dnia 23 maja 2019r., a mianowicie przekazanie przez powódkę - za pośrednictwem własnego męża- przedstawicielowi pracodawcy-Sekretarzowi (...) informacji, iż B. S. (1) nie życzy sobie bezpośrednich kontaktów telefonicznych w sprawach służbowych , a jedynym dopuszczalnym dla powódki rozwiązaniem miało być realizowanie kontaktów w sprawach służbowych za pośrednictwem jej męża, co utrudniło prawidłową pracę Wydziału (...), (...) i (...) oraz usprawiedliwienie przez powódkę swojej nieobecności w pracy w okresie od dnia 15 kwietnia 2019r. do dnia 15 maja 2019r. zwolnieniem lekarskim, które straciło moc w dniu 10 maja 2019r. wskutek kontroli orzecznika ZUS.

Jak wykazało postępowanie dowodowe to nie B. S. (1), lecz jej mąż, z własnej woli i inicjatywy, kierowany dobrem żony i obawą o jej zdrowie, w rozmowie z Sekretarzem(...) S. Ł. zasugerował, by jakikolwiek potencjalny kontakt z powódką w sprawach służbowych odbywał się za jego pośrednictwem. Powyższe w żaden sposób nie utrudniło prawidłowej pracy Wydziału (...), (...) i (...), nikt z powódką w sprawach służbowych, w czasie jej zwolnienia lekarskiego, nie próbował się kontaktować, nie było w ogóle takiej potrzeby, stąd podana przez pozwanego w punkcie 3 pisma z dnia 23 maja 2019r. przyczyna utraty zaufania okazała się nieistniejąca.

Ostatnia z przyczyn, przyczyna numer 4, była i dla powódki, i dla Sądu zupełnie niezrozumiała. Wyjaśnienia B. N. w tym zakresie, który podejrzewał, że B. S. (1) symulowała chorobę, nie rozwiały jakichkolwiek wątpliwości. Z wykładni literalnej wynika, że pozwane Starostwo(...) zarzuciło powódce , iż ta swoją nieobecność w pracy w dniach od 15 kwietnia 2019r. do 15 maja 2019r. usprawiedliwiła zwolnieniem lekarskim , które wskutek kontroli lekarza orzecznika ZUS, straciło moc w dniu 10 maja 2019r. Przywołany fakt był prawdziwy, ale jednocześnie w żaden sposób nie dawał podstaw, by pozwany pracodawca z tego właśnie tytułu utracił wobec powódki zaufanie, bo i dlaczego? Nieobecność B. S. (1) w pracy z powodu choroby trwała od dnia 15 kwietnia 2019r. do dnia 10 maja 2019r., została skrócona na skutek kontroli lekarza orzecznika ZUS, powódka tej okoliczności nie kwestionowała, wróciła do pracy w poniedziałek, 13 maja 2019r. Postąpiła prawidłowo, jej nieobecność do dnia 10 maja 2019r. była usprawiedliwiona ważnym zaświadczeniem lekarskim nr (...), w związku z powyższym zarzut opisany w punkcie 4 oświadczenia z dnia 23 maja 2019r. okazał się zupełnie nieprawdziwy.

Na marginesie, warto zauważyć, że w sytuacji, kiedy lekarz orzecznik ZUS stwierdził wcześniejszą datę ustania niezdolności pracownika do pracy niż wskazana w zaświadczeniu lekarskim, wówczas zaświadczenie to od tej daty straciło ważność. Jednocześnie lekarz orzecznik ZUS wystawił zaświadczenie, które traktowane jest na równi z zaświadczeniem stwierdzającym brak przeciwskazań do pracy na określonym stanowisku, wydanym w myśl art. 229 § 4 k.p.( vide: informacja dla pracodawcy za zaświadczeniu lekarskim wydanym w dniu 10 maja 2019r. w wyniku kontroli lekarza orzecznika ZUS-k. 41) i skoro lekarz ten ocenił stan zdrowia pracownika przeprowadzając jego badanie, nie było potrzeby, aby ponownie kierować taką osobę na badania kontrolne. W związku z powyższym strona pozwana, po dostarczeniu jej przez powódkę zaświadczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 10 maja 2019r., nie miała obowiązku kierować B. S. (1) na badania kontrolne do Poradni M. Pracy, po nieobecności pracownika spowodowanej chorobą trwająca powyżej 30 dni.

Reasumując- całokształt okoliczności analizowanej sprawy wskazuje, że decyzja strony pozwanej o rozwiązaniu w sposób zwykły, tj. za wypowiedzeniem, umowy o pracę z powódką B. S. (1) była chybiona i nieprawidłowa, a przyczyny mające doprowadzić u pracodawcy do utraty zaufania wobec powódki – nieprawdziwe i bezzasadne, co skutkowało koniecznością uwzględnienia żądania zgłoszonego przez powódkę, zasądzenia na jej rzecz od strony pozwanej odszkodowania za niezgodne z prawem i niezasadne rozwiązanie umowy o pracę przewidzianego w art.45§ 1 k.p. w zw. z art. 47 ^{(
1 )}k.p. i art. 36 § 1 pkt 3 k.p. (3 m-ce x (...) brutto(...)) i orzeczenia jak w punkcie 1 wyroku.

W punktach 2-3 wyroku Sąd orzekł o kosztach postępowania, a to na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu wyrażonej w art. 98 k.p.c.

W punkcie 2 wyroku Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa-Kasy Sądu Rejonowego w I., opłatę od pozwu w kwocie 679,00zł., od uiszczenia której z mocy ustawy zwolniona była powódka, orzekając tak na podstawie art.98 k.p.c. w zw. z art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r.o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.), zaś w punkcie 3 wyroku - zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.700,00zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie z §9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015, poz. 1800).

W punkcie 4 wyroku Sąd orzekł w myśl art. 477 ²§1 k.p.c.

I., dnia 7 stycznia 2020r.

Sędzia Alicja Lisiecka

Dodano: 20 lutego 2020, Opublikował(a): Aleksandra Sipińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Inowrocławiu
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Alicja Lisiecka, Błażej Nowak , Aleksandra Kalinska
Data wytworzenia informacji: 2 grudnia 2019