Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2019r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu II Wydział Karny w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Iwona Piekańska – Szymańska

Protokolant Marta Błońska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27.09.2019r. sprawy z wniosku Komisariatu Policji w P.

przeciwko P. D. (1)

imiona rodziców: T., L. zd. O., ur.(...) w Ś.,

PESEL (...), zam. ul. (...), (...)-(...) O.

obwinionemu o to, że:

w dniu 25 stycznia 2019r. ok. godz. 20:00 w miejscowości G. gm. P. kierując samochodem ciężarowym marki M. nr rej. (...), z naczepą K. o nr rej. (...), spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował bezpiecznego odstępu od pojazdu wyprzedzanego V. (...) o nr rej. (...) w wyniku czego doszło do zderzenia bocznego pojazdów (uszkodzenia lusterka lewego przez naczepę pojazdu)

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 kw

orzeka

1.  Obwinionego uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu stanowiącego wykroczenie z art. 86 § 1 kw i za to na podstawie tego przepisu wymierza obwinionemu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych,

2.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Inowrocławiu koszty postępowania w sprawie w tym opłatę w wysokości 30 ( trzydzieści) złotych oraz zryczałtowane wydatki postępowania w sprawie w wysokości 120 (sto dwadzieścia) złotych.

Sygn. akt II W 351/19

UZASADNIENIE

Obwiniony P. D. , lat. (...), pracuje (...) T. D. – jako kierownik do spraw produkcji, zarabia 1800 zł, na jego utrzymaniu żona i 2 dzieci, bez majątku, nie karany.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25.01.2019r. około godz. 20:00 N. P. kierowała pojazdem V. (...) o nr rej. (...). Były trudne warunki drogowe . Wracała od strony miejscowości J. w stronę P. do D., gdzie zamieszkuje. Po drodze w B. odebrała od babci siostrę A. lat (...). W miejscowości G. gm. P., jeszcze przed skrętem w lewo na P. ,zaczął wyprzedzać ją samochód ciężarowy marki M. nr rej. (...) z naczepą (...) nr rej. (...), którym kierował obwiniony. Pod koniec manewru wyprzedzania obwiniony zjeżdżając na prawy pas jezdni zaczepił naczepą o lusterko samochodu, którym kierowała N. P.. Lusterko to oberwało się. Obwiniony nie zauważył tego, jechał dalej. N. P. pojechała za nim, spisała numery rejestracyjne naczepy. Obwiniony nie zatrzymał się i kontynuował jazdę w swoim kierunku. Po spisaniu numerów rejestracyjnych N. P. na pobliskiej stacji (...) zawróciła i pojechała do domu. Następnego dnia o godz. 08:25 zawiadomiła o zdarzeniu policję. Po numerach rejestracyjnych naczepy policja ustaliła samochód ciężarowy , do którego była zaczepiona , właściciela całego zestawu oraz obwinionego jako kierującego tym zestawem w chwili zdarzenia .

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków N. i A. rodz. P., a także informację policji k. 11 oraz protokół oględzin pojazdu V. (...) o nr rej. (...).

Obwiniony nie przyznał się i odmówił składania wyjaśnień.

Sąd nie dał wiary obwinionemu w części jakiej się nie przyznał albowiem pozostaje to w sprzeczności ze zeznaniami świadków N. i A. rodz. P., a także protokołem oględzin pojazdu.

Świadek N. P. zeznała, że tego dnia wracała do domu samochodem. Kierowała tym samochodem, po drodze odebrała od babci siostrę A.. Było już ciemno godz. 19-20. Na drodze w miejscowości G. przed skrętem na P. zaczął wyprzedzać ją samochód ciężarowy z przyczepą. To był długi zestaw. W trakcie wyprzedzania ten kierowca trzymał się bardzo blisko jej samochodu, także coraz bardziej zjeżdżała na prawe pobocze. Pod koniec manewru wyprzedzania końcowa część tego pojazdu otarła się o jej samochód, powodując urwanie lusterka. Świadek jechała za tym pojazdem, spisała numer rejestracyjny. Jechała za nim do stacji (...) potem on jechał w innym kierunku a ona zawróciła żeby skręcić na P. w kierunku domu. Następnego dnia rano o zdarzeniu zawiadomiła policję.

Sąd dał wiarę tym zeznaniom. Są one obiektywne, logiczne i zgodne z doświadczeniem życiowym. Świadek przyznała ,że jest młodym kierowcą , było ciemno , trudne warunki na drodze , dlatego jechała powoli i ostrożnie . W trakcie wyprzedzania ten zestaw trzymał się blisko niej , tak że musiała coraz bardziej trzymać się pobocza . Mimo to pod koniec naczepa zaczepiła jej lewe lusterko .Kierowca ciężarówki tego nie zauważył i jechał dalej . Kontynuowała jazdę za tą ciężarówką , spisała nr rej naczepy , a następnie uznając niecelowość dalszej pogoni zawróciła do domu . W ocenie Sądu reakcja ta jest racjonalna i adekwatna do sytuacji . Należy podkreślić ,że było póżno , ciemno , trudne warunki drogowe , świadek zamieszkiwała na wsi , co utrudniało komunikację , a w porównaniu z zestawem samochodu ciężarowego z naczepą jako kierująca małym samochodem osobowym nie miała szans wpłynąć na zatrzymanie się obwinionego . Doświadczenie życiowe ponadto potwierdza ,że kierowcy samochodów ciężarowych mają na drodze przewagę nad małymi samochodami osobowymi, a długi zestaw – jak w tym przypadku – utrudnia kontrolę i panowanie nad całym pojazdem , zwłaszcza w trudnych warunkach drogowych ( ciemno , oblodzenia , wąska jezdnia ) . Skoro obwiniony podjął wyprzedzanie , potwierdza to ,że pokrzywdzona jechała powoli i ostrożnie . Nadto świadek zaraz następnego dnia rano zgłosiła zdarzenie policji . Sąd w zeznaniach pokrzywdzonej nie znajduje podstaw , by uznać je za bezzasadnie obciążające obwinionego .

Świadek A. P. zeznała, że wtedy jechała z siostrą, samochodem. Przed skrętem na P. zaczęła je wyprzedzać ciężarówka to był długi zestaw. Siostra coraz bardziej musiała zjeżdżać na pobocze. Pod koniec tego wyprzedzania naczepa zaczepiła o lusterko, które się oderwało. Kierowca jednak nie zauważył tego i jechał dalej. Siostra jechała za nim i spisały numery rejestracyjne. Ta ciężarówka się nie zatrzymała i pojechała w swoją stronę, a one zawróciły w swoją stronę.

Sąd dał również wiarę tym zeznaniom . Są obiektywne i logiczne , zgodne z doświadczeniem życiowym , co zostało przedstawione przy ocenie zeznań N. P. .

Z protokołu oględzin pojazdu V. (...) wynika oberwane lewe lusterko. W ocenie Sądu wiedza i zasady doświadczenia życiowego uzasadniają ustalenie ,że zostało ono uszkodzone przez naczepę pod koniec manewru wyprzedzania .

Sąd dał wiarę pozostałym dowodom ich wiarygodność nie została zakwestionowana. W świetle powyższego wina obwinionego nie budzi wątpliwości i polega na tym, że”

w dniu 25 stycznia 2019r. ok. godz. 20:00 w miejscowości G. gm. P. kierując samochodem ciężarowym marki M. nr rej. (...), z naczepą K. o nr rej. (...), spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował bezpiecznego odstępu od pojazdu wyprzedzanego V. (...) o nr rej. (...) w wyniku czego doszło do zderzenia bocznego pojazdów (uszkodzenia lusterka lewego przez naczepę pojazdu)

zachowaniem swym wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86 § 1 kw.

Obwiniony podczas manewru wyprzedzania nie zachował należytej ostrożności . Kierując długim zestawem samochodu ciężarowego z naczepą podjął manewr wyprzedzania w trudnych warunkach drogowych, w końcowej fazie wyprzedzania nie zachował należytego odstępu od wyprzedzanego pojazdu doprowadzając do zetknięcia się obu pojazdów i uszkodzenia lusterka.

Wymierzając karę obwinionemu Sąd wziął pod uwagę jako łagodzące : niekaralność , brak negatywnej opinii środowiskowej, spowodowanie niedużej szkody w mieniu ( uszkodzone lewe lusterko ) . Jako obciążające : naruszenie podstawowej zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym poprzez nieostrożne wykonanie jednego z najtrudniejszych manewrów , tj . wyprzedzania , i to w ciężkich warunkach drogowych ( ciemność , oblodzenia , wąska jezdnia).

W ocenie Sądu zatem wymierzona kara grzywny w wysokości 200 złotych jest adekwatna do winy sprawcy , społecznej szkodliwości jego czynu , spełni też wymogi prewencji ogólnej i szczególnej .

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 119 §1 kpw .

Wysokość zryczałtowanych wydatków postępowania w kwocie 120 zł określono na podstawie przepisu § 2 i § 3pkt 1) rozp.MS z dnia 22.12.2017 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania Dz U 2017.2467 .

Wysokość opłaty ( 30 zł ) określono natomiast w oparciu o przepis art. 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych Dz U z 2013 poz. 1247 .