Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Iwona Piekańska - Szymańska

Protokolant Marta Błońska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w (...) ------------------

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2019r. s p r a w y

M. K. (1), syna Z. i J. z domu K., urodzonego (...) w C., obecnie przebywającego w Areszcie Śledczym w B., PESEL (...)

skazanego prawomocnymi wyrokami na kary podlegające wykonaniu:

1.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 15.03.2018 r., sygn. akt (...), na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności

2.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 28.01.2019 r., sygn. akt (...) na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności

orzeka:

1.  zgodnie z art. 569 § 1 kpk, na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk i art. 87 § 1 kk łączy skazanemu kary: 8 miesięcy ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 15.03.2018 r., sygn. akt (...) oraz karę 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 28.01.2019 r., sygn. akt (...) i orzeka karę łączną w wymiarze 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 577 kpk na poczet kary łącznej orzeczonej w punkcie 1 zalicza okres od 18 lutego 2019r.

3.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

4.  pozostałe rozstrzygnięcia z powyższych wyroków pozostawia do odrębnego wykonania,

5.  zwalnia skazanego od zapłaty kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego obciążając nimi w całości Skarb Państwa- Sąd Rejonowy w Inowrocławiu.

II K 1070 / 18

UZASADNIENIE

W związku z zawiadomieniem ZK w T. z urzędu wszczęto postępowanie przeciwko skazanemu M. K. o wydanie wyroku łącznego .

Skazany ponadto wniósł o połączenie w wyroku łącznym kar orzeczonych w sprawach (...) i (...).

Sad zważył , co następuje .

Zgodnie z art. 569§ 1 kpk Jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

Warunki do orzeczenia kary łącznej określa art. 85 k.k. Zgodnie z jego treścią:

1) karę łączną orzeka się, gdy sprawca popełnił dwa przestępstwa lub ich większą liczbę i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu ( art. 85 § 1 k.k.); w wyniku zmian wprowadzonych nowelizacją z 2015 r. nie ma już warunku „pierwszego wyroku skazującego"; dotychczas zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosił się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego przestępstwa (kolejnych przestępstw) – por. uchwała SN (7) z 25.02.2005 r., I KZP 36/04, OSNKW 2005/2, poz. 13;

2) podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w art. 85 § 1 k.k. ( art. 85 § 2 k.k.);

3) podstawą orzeczenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą odbywaną w chwili popełnienia przestępstwa lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywana w chwili popełnienia czynu ( art. 85 § 3 i 3a k.k.; zob. szerzej postanowienie SN z 19.01.2017 r., I KZP 12/16; LEX nr 2192661);

M. K. został skazany prawomocnymi wyrokami na kary podlegające wykonaniu:

1.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 15.03.2018 r., sygn. akt(...), na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności zamienioną na zastępczą karę 120 dni pozbawienia wolności , którą odbywa aktualnie od 18.02.2019 r. do 18.06.2019 r. ( k. 53 )

2.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 28.01.2019 r., sygn. akt (...) na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności , która pozostaje do odbycia od 18.06.2019 r. do 16.09.2019 r. ( k. 53 )

Kary pozbawienia wolności w sprawach(...)i (...) zostały już przez skazanego odbyte ( k. 53 ) . Podobnie wykonane zostały kary orzeczone w sprawach zarejestrowanych w karcie karnej ( k. 16- 17 , 2-6 ) .

A zatem granice kary łącznej określała kara 120 dni ( 4 miesiące ) pozbawienia wolności jako minimum , natomiast 7 miesięcy jako maksimum .

Sąd orzekając karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności zastosował zasadę częściowej absorbcji i częściowej kumulacji .

Przy wymiarze kary łącznej w wyroku łącznym zastosowanie mają ogólne dyrektywy wymiaru kary łącznej określone w art. 85a k.k. Orzekając karę łączną w wyroku łącznym, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W stosunku do ogólnych dyrektyw wymiaru kary zawartych w art. 53 § 1 k.k. z art. 85a wynika, że przy wymiarze kary łącznej nie bierze się pod uwagę stopnia winy sprawcy ani stopnia społecznej szkodliwości czynu, gdyż te elementy są przedmiotem oceny przy wymiarze kar jednostkowych za poszczególne przestępstwa. Sąd, wymierzając karę łączną w wyroku łącznym, nie powinien również ponownie brać pod uwagę okoliczności wymienionych w art. 53 § 2 k.k., jeżeli odnoszą się one do okoliczności zaistniałych przed wydaniem wyroków jednostkowych (por. wyroki SN: z 25.10.1983 r., IV KR 213/83, OSNKW 1984/5–6, poz. 65; z 28.11.1990 r., II KR 61/90, OSP 1991/11–12, poz. 292; zob. także P. Hofmański, L.K. Paprzycki [w:] Kodeks karny..., red. M. Filar, s. 403). Jeżeli natomiast miały one miejsce po uprawomocnieniu się tych wyroków, to odpowiednie stosowanie art. 53 § 2 k.k. pozwala na uwzględnienie niektórych ze wskazanych tam okoliczności przy orzekaniu kary łącznej w wyroku łącznym, np. właściwości i warunki osobiste skazanego, zachowanie skazanego po wydaniu wyroków, a zwłaszcza jego stosunek do nałożonych w wyroku jednostkowym obowiązków, np. naprawienia szkody (por. też wyrok SN z 4.10.2011 r., II KK 112/11, LEX nr 1084712). Natomiast choć stan zdrowia skazanego nie ma bezpośredniego wpływu na wymiar kary łącznej, to tę okoliczność można pośrednio lokować w dyrektywie prewencji indywidualnej (por. postanowienie SN z 20.03.2013 r., III KK 397/12, LEX nr 1294350). Zgodnie z art. 85a k.k. sąd powinien wziąć pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, które ma osiągnąć wobec skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Osiągnięcie celów kary łącznej w wyroku łącznym w aspekcie prewencji indywidualnej i generalnej powinno nastąpić przy uwzględnieniu liczby popełnionych przestępstw oraz charakteru związku podmiotowo-przedmiotowego pomiędzy nimi. Z punktu widzenia prewencji indywidualnej sąd powinien też mieć na względzie postawę skazanego i sposób jego życia od momentu wydania pierwszego podlegającego połączeniu wyroku do czasu rozpoznania sprawy na rozprawie (Komentarz do KPK . D Świecki , Lex 2019).

W doktrynie i orzecznictwie wypracowano szczególne dyrektywy wymiaru kary łącznej w postaci absorpcji, kumulacji i asperacji (por. W. Grzyb, Realny zbieg..., s. 148 i cyt. tam poglądy). Pozostają one aktualne po wprowadzeniu do Kodeksu karnego art. 85a. W przepisie tym poprzez użycie zwrotu „przede wszystkim" nie zostały w sposób wyczerpujący wymienione okoliczności sądowego wymiaru kary łącznej. Przy wyborze tych dyrektyw sąd powinien przede wszystkim rozważyć, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary, istnieje ścisły związek przedmiotowy lub podmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto czy okoliczności, które istniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej, zwłaszcza z punktu widzenia przebiegu procesu resocjalizacji skazanego (por. powoływany już wyrok SN z 25.10.1983 r., IV KR 213/83; wyrok SN z 6.04.1977 r., V KR 45/77, OSNKW 1977/7–8, poz. 84; zob. T.G. Całkiewicz, Dyrektywy wymiaru..., s. 74). Związek przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami osądzonymi w wyrokach podlegających połączeniu powinien zostać oceniony według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi czynami, co wiąże się z kwalifikacją prawną czynów, ze sposobem oraz zwartością czasową i miejscową ich popełnienia. Natomiast związek podmiotowy oceniany jest z punktu widzenia podobieństwa strony podmiotowej przestępstw (umyślność, nieumyślność), podobieństwa co do rodzaju zamiaru (bezpośredni, ewentualny), postaci nieumyślności (lekkomyślność, niedbalstwo), pobudek i motywu działania (por. wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007 r., II AKa 44/07, KZS 2007/4, poz. 27). Istnienie ścisłego związku pomiędzy poszczególnymi przestępstwami powinno stanowić podstawę do zaostrzenia kary łącznej. Świadczy to bowiem niekiedy o przestępczej determinacji sprawcy (krótkie odstępy czasu pomiędzy czynami), o jego specjalizacji (naruszenie tych samych dóbr, podobny sposób działania), o demoralizacji sprawcy (strona podmiotowa czynu, motyw), co rzutuje na negatywną prognozę kryminologiczną. Wskazuje się, że skoro związek czasowy i rodzajowy pomiędzy przestępstwami traktowany jest na gruncie Kodeksu karnego jako okoliczność obciążająca, np. krótkie odstępy czasu jako przesłanka przyjęcia ciągu przestępstw ( art. 91 § 1 k.k.) czy podobieństwo popełnionych przestępstw jako przesłanka recydywy z art. 64 § 1 i 2 k.k., to nielogiczne byłoby, aby w wypadku zbiegu przestępstw te same okoliczności prowadziły do złagodzenia kary (por. M. Szewczyk, Kara łączna..., s. 79 i n.; D. Kala, Postępowanie w przedmiocie..., s. 107–109; W. Grzyb, Realny zbieg..., s. 148 i n.). Należy jednak zauważyć, że skoro ustawodawca nie wskazał okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej, lecz jedynie zakreślił granice jej wymiaru, to sąd w ramach samodzielności jurysdykcyjnej ( art. 8 § 1 ) i swobodnej oceny dowodów (art. 7) powinien w każdej indywidualnej sprawie ocenić, czy z uwagi na charakter popełnionych przestępstw i osobę sprawcy bliski związek przedmiotowo-podmiotowy zachodzący pomiędzy przestępstwami pozostającymi w zbiegu powinien wpływać na złagodzenie, czy zaostrzenie kary łącznej. Gdy związek przedmiotowy lub podmiotowy popełnionych przestępstw jest bliski co do wskazanych jego wyznaczników (naruszenie tych samych dóbr, działanie na szkodę tego samego pokrzywdzonego, niewielkie odstępy czasu pomiędzy czynami, podobny sposób działania, tożsamość postaci zamiaru, ten sam motyw czy pozytywny przebieg procesu resocjalizacji), kara łączna w wyroku łącznym może być zbliżona do zasady absorpcji, natomiast gdy jest odległy lub go brak – do zasady kumulacji, a gdy ma charakter pośredni – do zasady asperacji (Komentarz do KPK . D.Świecki , lex 2019).

W niniejszym postepowaniu Sąd zważył ,iż w sprawie (...) M. K. został skazany za przestępstwo z art. 244 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w okresie od 27.09.2017 r. do 12.10.2017 r. , a polegało na niezastosowaniu się do orzeczonego wyrokiem Sądu zakazu kontaktowania się i zbliżania do określonych osób ( odpis wyroku k. 56)

Natomiast w sprawie (...) M. K. został skazany za przestępstwo nie alimentacji z art. 209a §1 kk popełnione w okresie od 13.11.2017 do 18.05.2018 r. ( odpis wyroku k. 55 ) .

Oba przestępstwa zostały zatem popełnione w krótkich od siebie odstępach czasowych , przeciwko różnym dobrom prawnym , obydwa z winy umyślnej. Ponadto M. K. był uprzednio wielokrotnie karany sądownie za przestępstwa różnego rodzaju ( karta karna k. 42-43 ) . To zadecydowało jako okoliczności zaostrzające przy wymiarze kary łącznej . Z opinii ZK wynika ,ze w izolacji penitencjarnej skazany, l. (...), przebywa od 23.08.2018 r. Na wolności przed osadzeniem nadużywał alkoholu i był agresywny , rozwodnik , ojciec 1 dziecka , z zawodu lakiernik samochodowy , pracował dorywczo . Obecnie karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania , jego zachowanie jest zmienne . Raz został wyróżniony pochwałą za udział w programie readaptacji społecznej w zakresie profilaktyki uzależnień . Raz został ukarany za wulgarne i agresywne zachowanie w stosunku do funkcjonariusza SW . W środowisku współosadzonych relacje układa zgodnie , nie należy do podkultury przestępczej , nie stosowano środków przymusu bezpośredniego , deklaruje krytyczny stosunek do zarzucanego mu czynu ( k. 49 , 51 ) .

Opinia ta jest przeciętna , a zachowanie skazanego zmienne i niestabilne , na obecnym etapie nie daje on gwarancji trwałej resocjalizacji . Dlatego brak było podstaw do zastosowania zasady pełnej absorbcji . Niemniej jednak zaznaczają się w warunkach zakładu karnego symptomy pozytywnej refleksji i pozytywnych zachowań skazanego , co zadecydowało o odstąpieniu od zasady całkowitej kumulacji .

W ocenie Sądu tak wymierzona kara łączna jest adekwatna . spełnia wymogi prewencji ogólnej i szczególnej .

Na podstawie art. 577 kpk na poczet kary łącznej zaliczono okres od 18 lutego 2019r.

Na podstawie art. 572 kpk umarzono postępowanie w pozostałym zakresie,

Pozostałe rozstrzygnięcia z powyższych wyroków pozostawiono do odrębnego wykonania,

Na podstawie art. 624§1 kpk zwolniono skazanego od zapłaty kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego obciążając nimi w całości Skarb Państwa- Sąd Rejonowy w Inowrocławiu.